إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، ام
ا ا?? نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر می?
?رف??. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اول?
?ن رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه
عظ??م در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در ب?
?ن روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار می?
?رف??. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی ب
ر ا??دیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.